Opis
Czym jest Thiocodin w tabletkach?
Tabletki Thiocodin zawierają dwie substancje czynne: kodeiny fosforan półwodny i sulfogwajakol.
Kodeiny fosforan półwodny działa przeciwkaszlowo, hamuje odruch kaszlowy zmniejszając częstość napadów kaszlu.
Sulfogwajakol działa wykrztuśnie, ułatwia przemieszczanie się upłynnionej wydzieliny w drogach oddechowych i jej odkrztuszanie.
Thiocodin wskazania
Leczenie suchego, uporczywego kaszlu
Substancja czynna: Codeini phosphas, Sulfogaiacolum
Sposób użycia
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Tabletki Thiocodin - dawkowanie
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:
1 tabletka 3 razy na dobę, nie częściej niż co 4 do 6 godzin.
Nie zaleca się stosowania tabletek Thiocodin u młodzieży w wieku od 12 do 18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego w leczeniu kaszlu.
Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Thiocodin u dzieci
Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Młodzież w wieku powyżej 12 lat:
Nie zaleca się stosowania tabletek Thiocodin u młodzieży z zaburzeniami czynności układu oddechowego w leczeniu kaszlu.
Kiedy nie przyjmować leku Thiocodin?
jeśli pacjent ma uczulenie na kodeiny fosforan półwodny, sulfogwajakol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
jeśli pacjent ma astmę oskrzelową;
jeśli pacjent ma niewydolność oddechową (trudności w oddychaniu np.: spłycenie oddechu, oddech wolniejszy i (lub) nieregularny, rozedma płuc);
jeśli pacjent jest w stanie śpiączki;
jeśli pacjent ma mukowiscydozę (chorobę genetyczną polegającą na wytwarzaniu nadmiernie lepkiego śluzu);
jeśli pacjent ma rozstrzenie oskrzeli (przewlekłe zapalenie oskrzeli objawiające się kaszlem z odpluwaniem dużej ilości wydzieliny);
jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu;
jeśli pacjent jest uzależniony od opioidów (morfiny, heroiny);
jeśli pacjent ma mniej niż 12 lat;
jeśli wiadomo, że u pacjenta metabolizm kodeiny do morfiny przebiega bardzo szybko;
jeśli pacjentka jest w ciąży;
jeśli pacjentka karmi piersią;
jeśli pacjent odkrztusza wydzielinę (ponieważ lek ten hamuje odruch kaszlowy i może dojść do nadmiernego zalegania wydzieliny w drogach oddechowych);
jeśli pacjent stosuje aktualnie inhibitory monoaminooksydazy lub stosował takie leki w ciągu ostatnich 14 dni.
Uwagi do stosowania
Lek należy przyjmować doustnie, podczas spożywania posiłków. Tabletkę należy połykać w całości, popijając szklanką wody.
Należy pić co najmniej 2 litry płynów w ciągu dnia. Ułatwi to odkrztuszanie wydzieliny.
Nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn i urządzeń będących w ruchu podczas stosowania tego leku. Może on powodować zawroty głowy i senność, co pogarsza sprawność psychofizyczną, konieczną do wykonywania tych czynności.
Zawartość:
Lek Thiocodin ma postać tabletek koloru prawie białego. Opakowanie zawiera 10 tabletek (2 blistry) umieszczonych wraz z ulotką informacyjną w tekturowym pudełku.
Sposób przechowywania: poniżej 25°C
Producent / Podmiot odpowiedzialny: UNIA
Pozwolenie: MZ R/2400
Ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Thiocodin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
jeśli pacjent ma zaburzenia czynności układu oddechowego (trudności w oddychaniu, np.: oddech płytki, wolniejszy, nieregularny, przewlekła choroba płuc),
jeśli pacjent ma zmniejszoną objętość krwi,
jeśli pacjent ma zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe lub urazy głowy, ponieważ kodeina może zwiększać ciśnienie wewnątrzczaszkowe,
jeśli pacjent ma niewydolność nerek,
jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby,
jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze,
jeśli pacjent ma cukrzycę,
jeśli pacjent ma choroby naczyń obwodowych (np.: zakrzepowo-zarostowe zapalenie tętnic, choroby żył obwodowych),
jeśli pacjent ma niedoczynność tarczycy,
jeśli pacjent ma niedoczynność kory nadnerczy,
jeśli pacjent ma jaskrę (uszkodzenie nerwu wzrokowego i siatkówki prowadzące do pogorszenia lub utraty wzroku z powodu nadmiernego wzrostu ciśnienia w gałce ocznej),
jeśli pacjent ma zapalne lub prowadzące do niedrożności choroby jelit (krwawe biegunki w przebiegu rzekomobłoniastego zapalenia jelit lub niedrożność jelit, objawiające się ostrymi zaparciami, wzdęciami, nudnościami, bólem lub skurczem żołądka, wymiotami),
jeśli pacjent ma choroby dróg żółciowych (np. kamicę żółciową), ponieważ kodeina może wywołać napad kolki żółciowej,
jeśli pacjent jest po zabiegu chirurgicznym w obrębie dróg żółciowych (np. jest po operacji pęcherzyka żółciowego),
jeśli pacjent ma rozrost gruczołu krokowego i utrudniony odpływ moczu (częste parcie na mocz, trudności lub ból w czasie oddawania moczu, zatrzymanie moczu),
jeśli pacjent ma kamicę moczową, ponieważ kodeina może wywołać napad kolki nerkowej,
jeśli pacjent jest w podeszłym wieku (powyżej 65 lat), ponieważ u takiej osoby jest zwiększone ryzyko działań niepożądanych,
jeśli pacjent aktualnie przyjmuje inny lek zawierający kodeinę, ponieważ istnieje ryzyko przedawkowania kodeiny.
Nie należy zażywać leku, jeśli którekolwiek z wymienionych powyżej ostrzeżeń występuje lub wystąpiło u pacjenta w przeszłości. W przypadku wątpliwości należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą zanim zastosuje się ten lek.
Kodeina jest przekształcana w morfinę w wątrobie z udziałem enzymu. Morfina jest substancją, która warunkuje działanie kodeiny. U niektórych osób występuje odmiana tego enzymu, co może powodować u nich różne działanie. U niektórych osób morfina nie powstaje lub powstaje w bardzo małych ilościach i wówczas nie będzie miała działania przeciwkaszlowego. U innych osób jest bardziej prawdopodobne wystąpienie ciężkich działań niepożądanych ze względu na bardzo duże ilości powstającej morfiny. Jeśli
u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy przerwać stosowanie tego leku i natychmiast zasięgnąć porady lekarza: powolny lub płytki oddech, dezorientacja, senność, zwężenie źrenic, nudności lub wymioty, zaparcia, brak apetytu.
Jeżeli kaszel nie ustąpi po 3 dniach stosowania leku lub wystąpi wysoka temperatura ciała, wysypka skórna lub ból głowy, należy skontaktować się z lekarzem.
Nadużywanie leku Thiocodin (tj. stosowanie dłuższe niż zalecane i (lub) w dawkach większych niż zalecane) może prowadzić do uzależnienia.
W przypadku nadużywania tego leku i nagłym zaprzestaniu jego stosowania mogą wystąpić objawy odstawienne.
U osób uprawiających sport Thiocodin może powodować pozytywny wynik testów antydopingowych.
Thiocodin z innymi lekami
Nie należy stosować tabletek Thiocodin z następującymi lekami:
przeciwlękowymi (np. chloropromazyna, diazepam, temazepam),
przeciwdepresyjnymi (np. inhibitory monoaminooksydazy, jak np. moklobemid, lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, jak np. amitryptylina) oraz w okresie 14 dni po odstawieniu tych leków,
przeciwhistaminowymi (leki stosowane m.in. w chorobach alergicznych),
nasennymi (np. diazepam, temazepam),
cytostatykami (leki stosowane w chorobie nowotworowej),
opioidowymi lekami przeciwbólowymi (morfina, heroina),
rozluźniającymi mięśnie szkieletowe (np.: diazepam, tetrazepam i temazepam - leki stosowane w obniżaniu wzmożonego napięcia mięśniowego),
klonidyną (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego),
lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona (np. lewodopa, selegilina),
metoklopramidem (lek o działaniu przeciwwymiotnym i pobudzającym perystaltykę jelit, tzn.pracę jelit),
chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca),
antybiotykiem - ryfampicyną,
lekami zawierającymi alkohol.
Thiocodin a możliwe skutki uboczne
Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi są nudności i wymioty, zaparcia, zawroty głowy, sedacja.
Do rzadziej występujących działań niepożądanych należą: reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, wypryski skórne), euforia, zaburzenia nastroju, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, senność, skurcz oskrzeli, zahamowanie ośrodka oddechowego, zaostrzenie objawów astmy, ostry ból brzucha z cechami bólu charakterystycznego dla schorzeń dróg żółciowych lub trzustki, wskazujący na skurcz zwieracza Oddiego; dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego, kołatanie serca, spadek ciśnienia tętniczego i omdlenia, bóle głowy, zmniejszenie łaknienia, nadmierna potliwość, bóle żołądka (po zażyciu dużych dawek leku).
Ponadto kodeina może również powodować wystąpienie omamów, zaburzeń wzroku i słuchu.
Nadużywanie produktów zawierających kodeinę wiąże się z ryzykiem fizycznego, jak i psychicznego uzależnienia i wystąpienia objawów odstawiennych po nagłym przerwaniu podawania produktu leczniczego.
Sulfogwajakol w dużych dawkach może powodować podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego.
